Simgelerin de bir amacı vardır: Zamanın tersine çevrilmezliğine başkaldırmak ve insanı, tanrıların mitsel kahramanların başlangıç zamanına taşımak , geçmişi yakalamak geleceği kurmak gibi. Çoğunluk sömürü düzeninde tüketilemeyen , ne olduğu kendi sessizliğinde saklı bulunan, yeri zamanı geldiğinde dışa vuracak olan hiçliğin kimliklendirilmiş biçimleri olarak çıkarlar karşımıza simgeler. Bir şeyin nasıl varlığa geldiğini nasıl beslenip büyütüldüğünü anlatan karmaşık birer kültür gerçekliğidir ler. Her şeyin insanla konuşmasını sağlayan şifre alfabe nin harfleridir bir bakıma ya da hiçliğin çocuklar ; eyleme geçtiklerinde, yani güncellendiklerinde yaşamın sertliğini alırlar ve dünyayı bizim için daha yaşanılası bir yer yaparlar.