Türkiye’deki üniversite akademik kariyer hayatımda gördüğüm kadarı ile sosyal/beşeri alanlarda en önemli yetersizliklerden bir tanesi liyakatsız (siyasi ‘köşe-kapmaoyunu’) ve bunun büyük oranda direk sonucu olan kalitesiz eğitim sürecinin sonucu gelişen istatistik analizler ve nitel,nicel araştırma metotları konusunda, akademik statülerin ötesinde, çok ciddi bilgi/beceri eksiklikleri ve nesilden nesile bu şekilde aktarılıyor olmasıdır. Aynı şekilde,şahsım da lisans üniversite öğrencilik yıllarından başlayan ve akademik kariyer hayatı boyunca bu metodolojik bilgi/beceri eksikliğini, her ne kadar zaman ile azalsa da,derinden acısını hissetmiş birisidir. Başka bir tabir ile,“Balığı yemesi öğretilmiş, tutması değil!” Bu kitap ile bu önemli boşluk kısmen doldurulmaya çalışılmıştır.