Düşüncesine dahi katlanamayıp başına gelirse öleceğini sandığıher şeye alışıyor insan. Dayanamam dediğin ne varsa ayağınayarım numara küçük bir ayakkabıyla uzun mesafe yürümek kadarcanını acıtıyor en fazla. Ölümün en onursuz şekli belki de acıyaalışmak. Acıya direnmekten bahsetmiyorum. Direnmek, acınınvarlığını kabullenmeyi gerektirir. Oysa alıştığın şeyin varlığını dakanıksarsın. Mücadele yoktur direnmekteki gibi. Boyun eğersin.Hatta bir zaman gelir, varlığını umursamazsın bile… Ben bu acıya alışmak yerine kıvranarak ölmeyi dilerdim...