Beli bükülmeden, gücü sıfırlanmadan, yüzü buruşmadan, dert çekmeden dünya değiştirmek isteyen Mehmet Amcayı tuttuğu futbol takımını şampiyonluğa götüren maç sonrası kaybettiğimizde, yıllar önce terk ettiği evinin bahçesindeki ağaç ve çiçeklerini anlatan Remzi Babanın gözlerindeki kırağılaşmış yaşları gördüğümde, odasına her geleni Yaşasın, tavuklu jambonlu özgürlük sandviçim geldi! Hadi verin diye karşılayan Nuriye Teyzeyi izlerken, köy kökenli kadın yaşlının kent kökenli kadın arkadaşına Ne kadar güzelsin! Yorgan gülü gibi dediğini duyduğum anda renk değiştirdim.