Kalemini asa yaptı, yola çıktı Yücel Feyzioğlu. Az gitti uz gitti, dere tepe düz gitti... Peşine düştüğü, 3000 yıllık bir mirastı. Ondan önce hiç kimse kalkışmamıştı bu işe. Acaba o başaracak mıydı, kendisi de emin değildi. Ama çocukluğuna borcu olduğunu düşündü; öğrencilerine borcu olduğunu... Bu kadar çocuk hep başka bir kültürle büyüyor, başını dik tutup göğsünü ileri çıkaramıyordu. 'Bekleyin beni!' dedi, yola böyle çıktı.