Bu şehirde bugün tüm evler yıkıldı, sokak lambaları devrildi, şehir küle döndü. Yazılmış şiirlerin bir harfine bile değmedin, içimde ki bitmeyen aşkı nefrete çevirdin. Umutlarımın U su bile kalmadı, son sözümü söyletmeden idam ettin. Ben artık sana değil, yazılmışların arasında kaybolan neşeme yanıyorum. Birgün bile ah demedim sana, o kadar bekledim gelmedin oysa, tövbeler olsun aşk kapısından geçmem bir daha, yalnızlıkta güzeldir, yaşarım sonsuza.